MŁAWA.To była rekonstrukcja „Nalotu Bombowego, czy może „jaja”?

To była rekonstrukcja „Nalotu Bombowego, czy może „jaja”? Trudno zapytać inaczej, zwłaszcza, że sytuacja na placu widowiska odpowiadała można powiedzieć tytułowi tekstu. Zaledwie około kilkunastoosobowa grupa rekonstrukcyjna na początku widowiska „odtwarzała” życie mieszkańców Mławy w 1939 roku. Jednak poza kręceniem się w kółko aktorów właściwie nic nie pokazali. Jedynie najbardziej wyrazistą postacią była dziewczyna z koszem jaj, która wyraźnym donośnym głosem krzycząc “jaja sprzedaje, jaja” zaznaczała skutecznie swoją obecność wśród grających.

Trudno więc nazwać rekonstrukcją życia mieszkańców Mławy z 1939 roku tą można powiedzieć namiastkę jaką zaprezentowali grający. Druga zaś część widowiska, bo wyraźnie inna, całkowicie nie pasowała do sytuacji. Trudno się było nie zgodzić ze słowami Małgorzaty Retkowskiej szefowej grupy rekonstrukcyjnej GRHLC, która powiedziała w wywiadzie dla nas

– Mława miała swoje, jedyne w Polsce widowisko, które, zostało właśnie zniszczone poprzez wprowadzenie nieadekwatnego do okoliczności środka wyrazu artystycznego jakim jest symbol – mówiła Retkowska

Podzielali jej zdanie i inni mieszkańcy, którzy w sporej części pokazali swoją dezaprobatę opuszczając po prostu widownię.

Nic dziwnego oczekiwali bowiem jasnego i czytelnego przekazu. Chcieli zobaczyć ludzi żyjących w tamtych czasach, a zobaczyli czarne i białe postacie, wymachujące flagami. Zapewne dla wtajemniczonych w treść scenariusza wszystko było jasne, ale dla wielu np. postać w czerwonej pelerynie kojarzyła się bardzo różnie. Oglądający mogli domyślać się po występie tej postaci różnych podtekstów. Czy na tym miało polegać widowisko? Według  pomysłodawczyni rekonstrukcji tj. wspomnianej wcześniej Małgorzaty Retkowskiej, Nalot Bombowy to miała być żywa historia i oddanie czci dzielnym, bohaterskim mieszkańcom Mławy. Czy tu coś takiego było? Chyba nie.

Należy jednak podkreślić, że sami grający rekonstruktorzy wyraźnie dali z siebie wszystko i trudno ich winić za wynik w odbiorze tego, co zobaczyliśmy w piątek na placu przed Miejskim Domem Kultury. Doskonale do tego pasuje również wypowiedź z wywiadu z panią Retkowską

– odtwarzali zawsze role swoich przodków, poszukiwali na strychach ubrań, pamiątek, słuchali opowiadań swoich babć i dziadków. Spisywali relacje starszych ludzi, kombatantów, szukali w albumach zdjęć, szyli stroje, biegali po sklepach z tanią odzieżą. Byli zakręceni na punkcie historii swojej małej Ojczyzny. Byli… i niektórzy z nich, są nadal wzorem dla innych rekonstruktorów, nie tylko cywilnych ale także militarnych w całej Polsce. Dziś obserwując ich twarze miałam wrażenie, że ktoś włożył im zbyt ciasne ubranko, nakazał wykonywać ruchy, których nie chcieli, pozbawił tożsamości REKONSTRUKTORÓW i zrobił z nich marionetki. – mówiła Retkowska zaraz po inscenizacji.

Simple Image Gallery Extended

KOMENTARZE

Wydawca portalu nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy zamieszczanych przez użytkowników. Osoby zamieszczające wypowiedzi naruszające prawo lub prawem chronione dobra osób trzecich mogą ponieść z tego tytułu odpowiedzialność karną lub cywilną.JEDNOCZEŚNIE UZYTKOWNICY ZAMIESZCZAJĄC KOMENTARZ OSWIADCZAJĄ, ŻE BIORĄ PEŁNĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA TREŚCI UMIESZCZONE PRZEZ SIEBIE